2017թ. մայիսի 12-ին ԵՊՀ ԻՄ-ի «Ինֆորմատիկա և կիրառական մաթեմատիկա» մասնագիտության 1-ին կուրսի ուսանող Գերասիմ Ալավերդյանը «ԷՀՄ և ծրագրավորում» դասընթացի ինքնուրույն աշխատանքների շրջանակներում ներկայացրեց իրեն հանձնարարված խնդիրների և դրանց ծրագրային իրականացումների վերաբերյալ զեկուցում, որը ղեկավարել է Ծրագրավորման և ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների ամբիոնի ասիստենտ Մ.Ճաղարյանը:
Ինքնուրույն աշխատանքներն ուսանողի ուսումնառության արդյունավետ կազմակերպման, նրանց ինքնուրույն մտածողության, ստեղծագործական ունակությունների զարգացման միջոցներից են, և նրանց ճիշտ կազմակերպումն օգնում է ուսանողին աշխատել և ավելացնել իր տեսական գիտելիքները, նաև զարգացնել իր գործնական կարողություններն ու հմտությունները:
«ԷՀՄ և ծրագրավորում» դասընթացի շրջանակներում ուսանողներին հանձնարարված ինքնուրույն աշխատանքները նպատակ ունեն նրանց մեջ զարգացնել ինքնուրույն նախագծեր ստեղծելու և իրականացնելու, թիմով աշխատելու ունակություններ, և դրանով նպաստել տվյալ դասընթացի կրթական վերջնարդյունքների ձևավորմանը:
Գ.Ալավերդյանը շնորհանդեսի ուղեկցությամբ մասնակիցներին ներկայացրեց իր իրականացրած 3 խնդիրները, որոնք ունեն բավականին լայն կիրառություն, և ամենակարևորը, նա յուրաքանչյուր խնդրի համար ներկայացրեց նրա առաջացման պատմությունը, քիչ հայտնի մի շարք հետաքրքիր փաստեր այդ խնդրի վերաբերյալ և ներկաներին հնարավորություն տրվեց ծրագրի աշխատանքը դիտարկել իրենց մուտքային տվյալների վրա:
Ծրագրավորման և ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների ամբիոնի վարիչ Ա.Հովակիմյանին մասնավորապես հետաքրքրեց ծրագրերի կոդերը, որոնք նույնպես ցուցադրվեցին և հավանության արժանացան նրա կողմից:
Նախ Գ.Ալավերդյանը ներկայացրեց առաջին խնդիրը, որը վերաբերում էր բաղադրյալ թիվը պարզ արտադրիչների վերլուծելուն: Զեկուցողը նշեց, որ պարզ թվերն անվերջ են, դրանք սահմանվել են մ.թ.ա. 6-ից 5-րդ դարերում: Վերջինիս ճշմարտացիության առաջին ապացույցը տրվել է Էվկլիդեսի մոտ, ապա բերեց մեծ փիլիսոփայի և մաթեմատիկոսի շատ գեղեցիկ ապացույցը: Տրվեց պարզ թվերի ստացման Էրատոսթենեսի (մ.թ.ա. 264-192) ալգորիթմի նկարագրումը: Ներկայացվեց այս պահին հայտնի ամենամեծ պարզ թիվը, որը ստացվել է սուպերհամակարգիչների կիրառմամբ և որը պարունակում է 12 միլիոն տասական թվանշանից ավել թվանշան:
Ապա ներկաներն ականատես եղան ծրագրի աշխատանքին՝ առաջարկելով իրենց թվերը:
Երկրորդ խնդիրը վերաբերում էր հռոմեական թվերին, որոնց համար գրվել է ծրագիր, կամայական 1-ից մինչև 3999-ը դրական արաբական թվի համար արտածում է նրա հռոմեական համարժեքը: Նախ ներկայացվեցին արաբական և հռոմեական թվերի ստեղծման պատմությունները, հռոմեական թվերի կառուցման օրենքները և նրբությունները, մեկնաբանվեցին նույն թվի արաբական և հռոմեական գրելաձևերի տարբեր մոտեցումները:
Ապա ներկաները մասնակից եղան ծրագրի աշխատանքին՝ առաջարկելով իրենց թվերը:
3-րդ խնդիրը վերաբերում էր օրացույցին և ավելի տարողունակ էր, որովհետև այն ներառում էր 4 ենթախնդիրներ:
Ընդգծվեց, որ օրացույցն օրերը խմբավորելու եղանակ է. այն անհրաժեշտ է մարդկանց՝ գյուղատնտեսական աշխատանքները, գործարար ու հոգևոր կյանքը կազմակերպելու համար, ինչպես նաև կենցաղում։ Օրացույցի հայրենիքը համարվում է Հին Եգիպտոսը։ Հայերեն առաջին տպագիր օրացույցը կոչվել է «Պարզատումար» և տպագրվել է 1513 թ. Վենետիկում՝ Հակոբ Մեղապարտի սարքավորած առաջին տպարանում: Մանրակրկիտ հաշվարկը ցույց է տվել, որ տարվա տևողությունը 365 օր, 5 ժամ, 48 րոպե, 46 վայրկյան է:
Գ.Ալավերդյանը ներկայացրեց ծրագրային մի համակարգ, որը հնարավորություն է տալիս առաջարկվող 4 խնդիրներից իրականացնել կամայականը:
1-ին խնդիրը մուտքում ստանում է երեք թիվ որպես օր, ամիս, տարի և արտածում այդ ամսաթվով որոշվող օրվա համարը՝ տվյալ տարվա սկզբից հաշված:
2-րդ խնդիրը մուտքում ստանում է երկու թիվ՝ որպես տարի և տարվա օր, ապա արտածում այդ օրով որոշվող ամսաթիվը և շաբաթվա օրը:
(օրինակ, 36 թվի դեպքում ստացվում է՝ 5.2.2017):
3-րդ խնդիրը մուտքում ստանում է երկու թիվ որպես տարի և ամիս, ապա արտածում այդ տարվա այդ ամսվա օրացույցը:
4-րդ խնդիրը մուտքում ստանում է մեկ թիվ որպես տարի և արտածում այդ տարվա օրացույցը:
Զեկուցումն ուշադրությամբ և մեծ հետաքրքրությամբ ընդունվեց ներկաների կողմեց, որոնք ակտիվ քննարկումներով մասնակցեցին խնդիրների իրականացմանը:
Կատարված աշխատանքի վերաբերյալ իր գոհունակությունը հայտնեց Ծրագրավորման և ինֆորմացիոն տեխնոլոգիաների ամբիոնի ասիստենտ Մ.Ճաղարյանը՝ նշելով, որ առաջին կուրսի ուսանողների կողմից նման զեկուցումների ներկայացումները կլինեն շարունակական: