2018թ. հոկտեմբերի 25-ին ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղում կայացավ «Նախագծերի կառավարում» թեմայով ներածական դասընթացը, որը վարեց տնտեսագիտության թեկնածու (2008թ․), կառավարման որակավորված խորհրդատու, CMCE (2013թ․), Project Management Professional (2016թ․), վեց սիգմա դեղին գոտի (2016թ․), Papka.am պորտալի հիմնադիր Դավիթ Իսկանդարյանը:

Դասընթացին մասնակցում էին ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի 2 աշխատակիցներ և 40-ից ավելի ուսանողներ:

«Նախագծերի կառավարում» ներածական դասընթացի ժամանակ ներկայացվեց, թե ինչ է նախագիծը, որոնք են դրա տեսակները, ինչպես պետք է նախագծել, որպեսզի տվյալ նախագիծն ընդունելի լինի հաճախորդի կողմից:

Ցուցադրվեցին նախագծերի և արդյունքների վերաբերյալ լուսանկարներ, որոնցում սկզբում ներկայացված էին, թե ինչպես բացատրեց իր պահանջը հաճախորդը և վերջում, թե ինչ էր ուզում ստանալ հաճախորդը:  

Դասընթացավար Դավիթ Իսկանդարյանը, նշելով, որ նախագծերում լինում են ինչպես հաջողություններ, այնպես էլ ձախողումներ, ներկայացրեց նախագծերի կառավարման մեթոդները: Նա շեշտեց, որ նախագծերի կառավարումը կանխատեսում և կանխարգելում է, ոչ թե գիտակցում և արձագանքում:

Այնուհետև դասընթացավարը ներկայացրեց նախագծերի կառավարման հիմնական ոլորտները.

• Ծավալների կառավարում / Scope Management
• Ծախսերի կառավարում / Cost Management
• Որակի կառավարում / Quality Management
• Ռիսկերի կառավարում / Risk Management
• Ժամանակի կառավարում / Time Management
• Մարդկային ռեսուրսների կառավարում / Human Resources Management
• Հաղորդակցությունների կառավարում / Communications Management
• Գնումների կառավարում / Procurement Management
• Ինտեգրացիայի կառավարում / Integration Management
• Շահառուների կառավարում / Stakeholders Management:

Յուրաքանչյուր ոլորտի համար տրվեց համապատասխան սահմանում, բերվեցին օրինակներ:

«Նախագծերի կառավարում» ներածական դասընթացն անցավ ակտիվ քննարկման մթնոլորտում:

Ուսանողների հավանությանն արժանացավ և՛ դասընթացի թեման, և՛ դրա անցկացման ձևը:

Դասընթացի վերջում մասնակիցները ստացան հավաստագրեր:

Մասնակցության հավաստագրերի հանձնման լուսանկարներից տե՛ս այստեղ:

Արդեն երկու տասնամյակից ավելի ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի բակում է գտնվում Հայաստանում Մարիա Յակոբսենին՝ Հայոց ցեղասպանությունից 110.000 հայ որբերին փրկած դանիացի միսիոներուհուն նվիրված միակ հուշարձանը, որի հեղինակն է Արա Շիրազը (նախկինում Մարիա Յակոբսենի անունով էր կոչվում նույն վայրում գտնվող մանկապարտեզը):

2016թ. ապրիլի 23-ին՝ Մարիա Յակոբսենի մահվան 55-րդ տարելիցի և Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի եզրափակմանն ընդառաջ, ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղում կազմակերպվել էր Մարիա Յակոբսենին նվիրված հանդիսավոր միջոցառում, որը նախաձեռնել և կազմակերպել էին Դանիայի Թագավորության հյուպատոսությունը Հայաստանում, Հայոց ցեղասպանության թանգարանը, Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու Տավուշի թեմը, Դանիական-հայկական բարեգործական առաքելությունը, ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղը:

Այս տարի՝ 2018թ. նոյեմբերի 6-ին, լրանում է Մարիա Յակոբսենի (1882-1960)  ծննդյան 136-ամյակը: Մարիա Յակոբսենը  Օսմանյան կայսրության տարածքում 1890-ականներին իրագործված համիդյան ջարդերի մասին տեղեկանում է պատանի տարիքում, ինչից հետո բուժքույրության դասընթացներ ավարտելով՝ համալրում «Կանանց առաքելության աշխատողներ» (Kvindelige Missions Arbejdere (KMA)) կազմակերպության շարքերը և ուղևորվում Թուրքիա։ Նա առաջինն էր գթության քույրերից, ով հասավ Խարբերդ. դա համընկավ իր 24-ամյակի հետ։ Դեռ նոր էր անցել գործի, երբ տեղի բժիշկները նրան արդեն անվանում էին «փրկության հրեշտակ»։ Թեև նրա համար ծանր էր բարձրադիր վայրերում աշխատելն ու երկար ճանապարհ կտրելը, դա ոչինչ էր 1915-ին սկսվածի համեմատ։

Ցեղասպանության ալիքը հազարավոր երեխաների բերեց նրա մոտ։ Նա միանձնյա ստանձնեց հիվանդանոցում տեղավորված հազարավոր որբերի խնամքը, երբ պատերազմին Միացյալ Նահանգների ներգարվման հետևանքով ամերիկյան անձնակազմն ստիպված եղավ լքել կայսրության տարածքը: Ինչ-որ մի պահի Յակոբսենը կերակուր էր տալիս օրական 4500 երեխայի։ Չափազանց դժվար է կարդալ այդ օրերի մասին նրա հուշերը. «Ես կարծում էի՝ այլևս երբեք չեմ ժպտա»,- գրում է Մարիան՝ պատմելով տեղի պակասի պատճառով մի տղայի մերժելու մասին, որին հետո գտան սովից մեռած։ «Սիրտս կտոր-կտոր էր եղել»,- պատմում է նա՝ նկարագրելով մի դեպք, երբ ոստիկանները, որոնք նաև մասնակցում էին հայերի հետապնդումներին, իր դուռն են բերում պատառոտված ոտքերով ու մերկ մի փոքրիկ աղջնակի։ Տեղեկանալով, որ Մերձավոր Արևելքի Նպաստամատույցը (Near East Relief) ձեռնարկել է 110.000 երեխաների Թուրքիայից տարհանելու գործը՝ Մարիան, վտանգը մի կողմ թողած, շտապ վերադառնում է Մերձավոր Արևելք և սկսում զբաղվել որբահավաքությամբ։ Թուրքիա մուտքի արտոնագիր չստանալով՝ նա ուղևորվում է Լիբանան և շուտով հիմնում հետագայում մոտ 200 հայ երեխա պատսպարած «Թռչնոց բույն» որբանոցը. Մարիայից մշտապես քաղցրավենիք խնդրող երեխաները նրան հիշեցնում են ձվից նոր դուրս եկած քաղցած թռչնակների։

«Թռչնոց բույնն» ավելի շատ դպրոց էր, քան որբանոց, անթերի մաքուր էր ու կարգապահ, երեխաները դաս էին սովորում, իսկ աղջիկները՝ նաև հմտանում ասեղնագործության նրբություններում։ Զարմանալի է, բայց հաստատությունը գործել է նաև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներին: 1950թ. Յակոբսենը դարձավ առաջին կինը, ով մարդասիրական աշխատանքի համար պարգևատրեց Դանիայի թագավորության ոսկե մեդալով։ Մարիան վերջին անգամ հայրենիք է այցելել 1957 թ., իսկ մահացել է 1960 թ., «Թռչնոց բույն» որբանոցում։ Իր ցանկությամբ՝ աճյունն ամփոփվել է որբանոցի բակում (մանրամասն տե՛ս https://auroraprize.com/hy/stories/detail/regular/5986/-):

2018թ. հոկտեմբերի 22-ին ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղում տեղի ունեցավ «Առաջնորդություն» դասընթացի երկրորդ հանդիպումը, որը նախաձեռնել էր «Քմյունիթի սենթր ֆոր դիվելոփմենթ» տարածաշրջանային համագործակցության  ՀԿ-ն (“Community Center for Development” Territorial Cooperation NGO):

Ներկա էին ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի աշխատակիցներ և ուսանողներ:

Դասընթացը անգլերենով վարեց ԱՄՆ-ի Խաղաղության կորպուսի «Համայնքի և երիտասարդության զարգացում» ծրագրի աշխատակից, ուսուցիչ, մարզիչ և դասընթացավար Ուիլյամ Ջոզեֆ (Ջոդի) Դոշերը, իսկ ԵՊՀ ԻՄ-ի «ԱԼԳ» մասնագիտության 4-րդ կուրսի ուսանողուհի Սուսաննա Սարուխանյանը  ապահովեց սինխրոն (համաժամանակյա) թարգմանություն:

Դասընթացավարը, մեջբերելով Նելսոն Մանդելայի, գործարար Ջիմ Ռոհնի խոսքերից, նշեց, որ առաջնորդ լինելու գլխավոր հատկանիշներից է այն, որ առաջնորդը միշտ քայլի իրեն հետևող ժողովրդի հետ, վտանգավոր իրավիճակներում միշտ ժողովրդի կողքին լինի:

Ընդգծվեց, որ առաջնորդները պետք է լինեն մարդկային, բայց ոչ թույլ և միևնույն ժամանակ պետք է  լինեն խիստ, բայց ոչ կոպիտ: Մարդ կարող է լինել լավ կառավարիչ, բայց ոչ լավ առաջնորդ: Լավ առաջնորդ լինելու համար անհրաժեշտ է ունենալ լավ կառավարչին բնորոշ բնավորության գծեր:

Մեջբերվեց նաև հայտնի առաջնորդներից մեկի խոսքը. «Ես չգիտեմ, թե ինչի համար եմ ապրում, մինչև չիմանամ, թե ինչի համար եմ մեռնելու»:

Շեշտվեց, որ առաջնորդ լինում են ոչ միայն հանրահավաքների կամ մարդկանց խմբերի առջև, այլև երաժշտության, նկարչության, պարի, արվեստի մյուս տեսակների ոլորտներում:

Հնչեցվեցին հայազգի առաջնորդների անուններ, ինչպիսիք են Կոմիտասը, Շառլ Ազնավուրը և շատ ուրիշներ, ովքեր, լինելով առաջնորդներ, մեր մշակույթն են ներկայացրել տարբեր ազգերին: