Հայկ Հակոբյան – Մեղքերի թողության երևույթի մի առանձնահատկություն միջնադարյան աղբյուրներում

Հայկ Հակոբյան – Մեղքերի թողության երևույթի մի առանձնահատկություն միջնադարյան աղբյուրներում: – Մեղ­քե­րի թո­ղութ­յու­նը որ­պես այդ­պի­սին ե­ղել է Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցու յոթ խոր­հուրդ­նե­րից մե­կը: Մեղ­քե­րի ար­ձակ­ման հա­մար հա­վատց­յալ­նե­րը են­թարկ­վում էին ոչ միայն հոգ­ևոր պա­տիժ­նե­րի՝ ծո­մա­պա­հութ­յուն, հա­ղոր­դութ­յու­նից զրկվել և­ այլն, այլ նաև նյու­թա­կան:

1. Բո­լոր նյու­թա­կան «նե­րո­ղութ­յուն­նե­րը» կրել են պաշ­տո­նա­պես կա­մա­վոր բնույթ:
2. Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ու վրաց ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղե­ցու դեպ­քում նվի­րա­տու­նե­րի ա­նուն­նե­րը, հետ­ևա­բար նաև նրանց կա­տա­րած կա­մա­վոր նվի­րատ­վութ­յուն­նե­րի փաս­տը ար­ձա­նագր­վում էր ար­ձա­նագ­րութ­յուն­նե­րի ու հի­շա­տա­կա­րան­նե­րի տես­քով, իսկ կա­թո­լիկ ե­կե­ղե­ցում՝ թո­ղութ­յան թղթե­րի:
3. Մեր ե­կե­ղե­ցու դեպ­քում մեղ­քե­րի թո­ղութ­յու­նը տրվում էր պա­տա­րագ մա­տու­ցե­լու ու տա­լու մի­ջո­ցով, որ ժա­մա­նակ էլ տե­ղի էր ու­նե­նում մեր ու ա­րևել­յան ե­կե­ղե­ցի­նե­րին ա­ռա­վե­լա­պես բնո­րոշ ընդ­հան­րա­կան խոս­տո­վա­նութ­յան կար­գը:
4. Եվ արև­մուտ­քում, և­ ար­ևել­քում մեղ­քե­րի թո­ղութ­յուն դի­մաց նվի­րատ­վութ­յուն­նե­րը սկվել են 11-րդ դա­րից, շա­տա­ցել 13-14-րդ դա­րե­րում, իսկ արև­մուտ­քում ան­հա­մե­մատ նվազ կեր­պով շա­րու­նակ­վում է մինչ այժմ:
5. Ե’վ կա­թո­լիկ ե­կե­ղե­ցում, և’ Հայ ա­ռա­քե­լա­կան ե­կե­ղե­ցում մեղ­քե­րի թո­ղութ­յան գի­նը հիմ­նա­կա­նում ե­ղել է հստակ սահ­ման­ված:

 

Айк Акопян – Одна особенность явления отпущения грехов в сред­не­ве­ко­вых источниках. – Отпущение грехов является как таковым естественным про­дол­же­нием покаяния – одного из семи таинств Армянской Апостолькой церкви. Для от­пу­щение грехов верующие подвергались не только духовным наказаниям– воз­дер­жа­нию, лишению евхаристии и т. д., но и материальным.

1. Все материальные “извинения” официально несли добровольный характер.
2. В случае Армянской Апостолькой и Грузинской православной церкви име­на дарителей, а так же факт их доборовольных пожертвований фик­си­ро­ва­лись в виде эпиграфических и библиографических источников, а в Ка­то­лической церкви – в индульгенции.
3. В случае нашей церкви опущение грехов происходило в виде литургии, во вре­мя которой происходит всеобщая исповедь, которая в основном при­су­ща нам и восточным церквам.
4. И на западе, и на востоке в ответ на отпущения грехов пожертвования на­ча­ли делаться с 11-том века, их количество увеличилось в 13-14 веках, а на за­па­де в значительно меншей степени продолжается до сих пор.
5. Как в Армянской Апостолькой, так и в Католической церкви цена опу­ще­ния грехов была конкретно устоновлена.

 

Hayk Hakobyan – Some peculiarity of the phenomenon of the remission of sin in the medieval sources. – Remission of sins is a continaution of repetance, which is one of the seven sacraments of the Armenian Apostolic Church. For the remission of the sins of believers were subjected not only to the spiritual punishment – abstinence, de­pri­va­tion of the Eucharist, and so on – but also to material punishment.

1. All the material “apology” officially were carried voluntary.
2. In the case of the Armenian Apostolic and the Georgian Orthodox Church, the names of the donors, as well as the fact of their volunteer donations were re­cor­ded in the form of epigraphic and bibliographic sources, as in the Roman Ca­tho­lic Church in indulgences.
3. In the case of our Church, remission of sins occurred in the form of the Liturgy, du­ring which the universal confession, which is basically inherent in us and Eas­tern churches.
4. Both in the West and in the East in response to the remission of sins donations be­gan to be done with 11^th century, their number increased in 13-12 centuries, and in the West in much the less extent are continueing till now.
5. As in Armenian Apostolic and Catholic Churches, the price of the remission of sins was exactly established.