Տաթևիկ Աշչյան – «Անի» ամսագրի հիմնադրման և գրական քաղաքականության կազմակերպման յուրահատկությունները: – Հոդվածում ներկայացված է «Անի» հանդեսի ստեղծման և հետագա զարգացման ընթացքի պատմությունը, որի գլխավոր խմբագիրն էր սփյուռքահայ ավագ սերնդի գրող, քննադատ և հրապարակախոս Վահե-Վահյանը: Գաղթաշխարհի իրականության մեջ հրատարակվող հանդեսների և պարբերակնների շարքում «Անի»-ն ունեցավ իր դիրքորոշումն ու հստակ դիմագիծը, ինչպես նաև գաղափարաբանությունն ու ծրագրային ուղղվածությունը: Հրատարակման շուրջ տասը տարիների ընթացքում այն հետևողականորեն ներկայացրեց ինչպես սփյուռքահայ, այնպես էլ հայրենական գրողներին և արվեստագետներին: Ի տարբերություն սփյուռքահայ այլ ամսագրերի ու թերթերի՝ «Անի»-ի հիմնադիրները հենց սկզբից որդեգրեցին դրական վերաբերմունք խորհրդային կարգերի, հետևաբար նաև Խորհըրդային Հայաստանի նկատմամբ:
Татевик Ашчян – Особенности основания и организации литературной деятельности журнала «Ани». – В статье представлена история создания и дальнейшее развитие журнала «Ани», созданного представителем старшего поколения армянской диаспоры, писателем и публицистом Ваэ-Вайяном. В действительности армянской диаспоры издается множество газет и переодических изданий, в этом перечне «Ани» имеет свою позицию и черты, праграмное направление и идейность. Журнал, издаваемый почти десять лет (1946-1955гг.), последовательно представлял пистелей и искусствоведов не только диаспоры, но также и отечественных, станввясь особым мостом между родиной и диаспорой. В отличие от ряда других переодических изданий, издаваемых диаспорой, основатели журнала «Ани» симпатизировали советскому строю и имели положительную ориентацию по отношению к родине.
Tatevik Ashchyan – Spesifics of foundation and literary management of journal «Ani». – The process of creation and further development of the journal «Ani» revised by the representative of the senior generation of the Armenian diaspora, writer, publicist Vahe Vahyan presented in the article. Among many newspapers and periodicals «Ani» had its unique place. As it was characterized by the editorial staff the periodical consistently preseted not only Lebanese-armenian writers but also other Armenian writers and artists serving as a kind of bridge between diaspora and Motherland. In contrast to other periodicals published abroad «Ani» sympathized with the Soviet regime.
