Երևանի պետական համալսարանի Իջևանի մասնաճյուղ

«Արդյոք մի բան հասկանո՞ւմ եք հայից… Թվով գրեթե ամենափոքրն է, տառապանքով՝ ամենամեծը, ժամանակով ամենահինն է, վիճակով՝ ամենից անփոփոխը։ Ամենից աննպաստը իր երկրի դիրքն է, ինքը ամենի՛ց համառ կառչեց նրան…». Դերենիկ Դեմիրճյան

rus136117353975

 Արդյոք մի բան հասկանո՞ւմ եք հայից… Որքա՜ն տարօրինակ, հանելուկային արարած: Որքա՜ն խաբուսիկ: Երևույթը, ո՛չ ինքը: Բայց և ի՞նչ է ինքը, իր նկարագիրը: Զո՛ւտ աշխատանք, որոնում ես իր ինքնությունը, գտնում, բայց և իսկույն տեսնում ես, որ դա էլ նորից երևույթ էր: Անհանգիստ դեմք ունի, չի թողնում նկարես։ …Թվով գրեթե ամենափոքրն է, տառապանքով՝ ամենամեծը, ժամանակով ամենահինն է, վիճակով՝ ամենից անփոփոխը։ Ամենից աննպաստը իր երկրի դիրքն է, ինքը ամենի՛ց համառ կառչեց նրան։ Որքա՜ն անհույս է թվում իր ապագան, բայց և որքա՜ն հուսացող է նա։ Ասենք՝ իր կյանքում երկու բան բնավ չտեսավ. մեկ՝ բախտ, մեկ էլ հուսահատություն։ Ինչպե՞ս ճանաչես նրան, ինչպե՞ս չափես։ Իր չափը չափազանցն է. զարմանա՜լի հավասարակշռություն, որ ծայրահեղության մեջ է։

Ահա՛ նայիր այս բեռնակրին. ի՞նչ է սա… մեջքին մի սար բեռ՝ ճկվում է, մեջքը կոտրում։ …Որքա՜ն ուժ, որքա՜ն աշխատասիրություն։ Ի՞նչ է միտքը. մի փոքրիկ գումար հավաքի, գնա, խանութ բաց անի։ Մարդը իր հացի և իր գործի տերն է ուզում լինել և ո՛չ թե սրա-նրա ծառան։ Եվ արդեն հայ նշանակում է տեր… 

Տեսե՞լ եք նրա բնակարանը, խլուրդի ծակուռ… Բայց անցիր նրա երկրով… Ի՜նչ հիասքանչ վանքեր, հոյակապ աշտարակներ, գողտրիկ խաչքարեր։ Հավատալ կարելի՞ է, թե ինքն է շինել այդ բոլորը։ …Լցրել է իր երկիրը եկեղեցիներով, բայց տարին մի անգամ չի մտնում աղոթելու, աղոթք չի անում առօրյա կյանքում, … բայց այս չաղոթող ցեղի Նարեկացու շուրթերից թռավ աղոթքի ամենաբարձր թռիչքը առ Աստված…

Տանել չի կարողանում ծես, ձև, աստիճան, քաղաքավարություն։ Ռամիկ է գերազանցապես։ …Քաղաքականության մեջ մի բանում է շատ հոգածու՝ անկեղծ լինել։ Այնքան անկեղծ է և միամիտ, որ անկասկածելի խորամանկի և կեղծավորի տպավորություն է թողնում:… 

Խենթ է և խոնարհ՝ իր Սասունցի Դավթի նման և անսպասելի ըմբոստ, հարվածող նրա պես։ …Երբ վրա է հասնում գերագույն վտանգը, հերոսանում է հանկարծ և ծառանում վիշապի նման։ Բարի է առհասարակ, շոյի՛ր, և կկողոպտվի, բայց և, առհասարակ, ինքն է բարեկամ քեզ, իսկ քո բարեկամությունը վանում է։ …Հայը գտնում է հնարը ատելություն առաջ բերելու։ Տաղանդ է՝ իր դեմ ատելություն ստեղծելու։ Ուրիշի հաջողության մեջ նախանձոտ է… Եթե գժտվեց մեկի հետ, ոխակալ է, ինչպես ուխտ: Ամեն հայ մի հայ ունի, որի հետ թշնամի է մինչև մահ։ Սա նրա անհրաժեշտությունն է։ Անկարգ է և անիշխանական թե՛ հասարակության, թե՛ պետության, և թե՛ գաղափարների մեջ։ 

Ուր հեղափոխություն՝ այնտեղ հայություն։ Բայց իբրև «ական»՝ ծայրահեղական է։

…Կոտորածներից ամենազարհուրելին ինքը տեսավ և չխրատվեց։

…Հայի ամենամեծ առաքինությո՞ւնն ես ուզում, ամենաներողամիտ ցեղը աշխարհիս մեջ։ …Չի՛ ուզում, որ իրեն դիպչեն, մոտենան, սիրեն թեկուզ։ Նա մեկուսի է, խստակյաց, բարի և ազատասեր։

…Ինձ թվում է, թե մի շատ մեծ վիրավորանք կա հայի սրտի խորքում թաքնված… դա այն արծվի վիրավորանքն է, որին ցած են բերել բարձր լեռներից։ Թպրտում է, ընկնում քարի, աղբի մեջ, կեղտոտվում, թևերը կոտրում։ Կերակուր ես մեկնում՝ չի՛ ուզում։ Չի սիրում ո՛չ ստրկություն, ո՛չ երջանկություն, գերադասում է տառապանք և ազատություն։ Մաղձոտ է, մեկուսի, բայց չունի գծուծ ատելություն, որ բարձր լեռներին անծանոթ զգացում է։ Գերի արծվի խոր վիշտն է իր սրտի մեջ։ Սա Հայկն է, որին զրկել են իր կյանքի միակ պայմանից՝ ազատությունից։

«Ոչինչ չեմ ուզում ձեզնից, – ասում է նա իր նեղիչներին, – ձեզ լինի ձեր լուծը, ձեզ լինի ձեր երջանկությունը, գնացե՛ք, ապրեցե՛ք խաղաղ և երջանիկ։ Եթե դուք սիրում եք կյանքը, ես սիրում եմ կյանքից ավելի թանկ բանը՝ Ազատությունը…»։

 

Դերենիկ Դեմիրճյան, «Հայը» ակնարկը (կրճատումներով, որոշ փոփոխություններով)

 

Լույս է տեսել Տուրիզմի կառավարման և մշակութաբանության ամբիոնի ասիստենտ Լ.Լաչիկյանի «Գյումրի, իմ սեր» գծանկարչական ալբոմը

1. Old Gyumri

 2018-19 ուստարվա վերջում «Էդիթ պրինտ» հրատարակչությունը լույս ընծայեց ԵՊՀ ԻՄ-ի տուրիզմի կառավարման և մշակութաբանության ամբիոնի ասիստենտ, արվեստաբան-գծանկարիչ, ՀՀ լրագրողների և ՀՀ նկարիչների միությունների անդամ Լևոն Լաճիկյանի (Լաչիկյանի)՝ «Գյումրի, իմ սեր» խորագրով գրաֆիկական թերթերի հավաքածուն:

Վերջինս պարունակում է այդ հայաշունչ ոստանը պատկերող 24 բացիկ, որոնք հին քաղաքին ուղղված նոր հայացք են:

Հավաքածու-ալբոմին կցված եռալեզու (հայերեն, ռուսերեն ու անգլերեն) առաջաբանում տրված է հինավուրց այդ բնակավայրի ամփոփ պատմությունը, որն սկսվում է Ք.ա. III հազարամյակից և ձգվում մինչև մեր օրերը: Հավաքածուի առաջաբանում մասնավորապես նշված է, որ Գյումրին քաղաքի կարգավիճակ ստացել է 1837թ., երբ հաստատվել է առաջին հատակագիծը՝ համահունչ ժամանակի քաղաքաշինական սկզբունքներին: XIX դարավերջին արդեն այն Անդրկովկասի երրորդ ամենամեծ առևտրական ու մշակութային կենտրոնն էր՝ Բաքվից ու Թիֆլիսից հետո: Պարզվում է նաև, որ Գյումրու անշփոթելի դիմագիծը կազմավորել են Կարինից, Կարսից, Մուշից ու Բասենից գաղթած վերաբնակները, ովքեր շարունակելով Արևմտյան Հայաստանի շինարարական հարուստ ավանդույթները՝ կառուցել են մեկը մյուսից տպավորիչ շինություններ, եկեղեցիներ ու փողոցներ: Մյուս կողմից էլ Գյումրին ժառանգորդն է քաղաքամայր Անիի:

Նույն առաջաբանում կարդում ենք. «Արվեստաբան-նկարիչ Լևոն Լաճիկյանն իր գծանկարների միջոցով անթաքույց սեր է փոխանցում առ Գյումրի՝ վերստեղծելով հայրենի քաղաքի պատմամշակութային անկրկնելի միջավայրը և հյուսելով հինավուրց այդ ոստանի նոր դիմապատկերը: Բացիկների այս հավաքածուն նոր հայացք է հին Գյումրուն, որ հավելյալ խոհեր ու վերաբերմունք է առաջացնում, միաժամանակ պարտքի նոր զգացողություն ծնում»:

Սիրով շնորհավորում ենք պարոն Լաչիկյանին և հիշեցնում, որ նա է Երևանի պետական համալսարանի բոլոր գլխավոր մասնաշենքերը պատկերող գծանկարների հեղինակը: Այդ գծանակարներից մեկն էլ զարդարում է ԵՊՀ-ի ֆեյսբուքյան էջի գլխավոր նկարը, իսկ աշնանը կայանալիք՝ Մայր բուհի 100-ամյակի տոնակատարության շրջանակներում կթողարկվի հոբելյանական նամականիշ, որի էսքիզի հեղինակը դարձյալ մեր դասախոսն է:

«Ես եմ մեդիան» ուսանողական մրցույթ

15_i_am_media_student_contest_mediaam Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոնի «Թվապատում»  ամենամյա լրագրողական մրցույթի «Ես եմ մեդիան» խորագիրը ուսանողների համար է, ովքեր, չլինելով լրագրող, ստեղծում, տարածում, կամ ուղղակի ակտիվորեն սպառում են մեդիան, ովքեր ասելիք ունեն տարածվող ինֆորմացիայի, թվային ազդեցության նոր հարթակների ու միջոցների, հին ու նոր մեդիաների այսօրվա ուղերձների մասին։

Դու մեդիան ես, երբ ականջակալներումդ հետաքրքիր զրույց, երաժշտություն, պատմություն լսելով քայլում ես, երբ Ֆեյսբուքում գրառում ես անում, իսկ հետո այն տարածում են ընկերներդ, երբ նկար ես դնում Ինստագրամում, որին նմանակում են հետևորդներդ, երբ Յություբում պատմում ես քո օրվա մասին, ցուցադրում ես զգեստապահարանդ, կիսվում վախերով ու խնդիրներով, իսկ մարդիկ պատասխանում են իրենց կյանքի պատմություններով՝ մեկնաբանություններում։ Դու մեդիան ես, երբ դիտում, լսում, կարդում ու տարածում ես այս բոլորը։

Մրցույթի այս տարվա թեմաներն են`

  • Մեդիան իմ ականջակալներում
  • Youtube․ ավանդական մեդիայի իմ այլընտրանքը
  • Վիրտուալ ինքնություն․ ես՝ էկրանի այս ու այն կողմում
  • Կասկածի՛ր, ստուգի՛ր, մտածի՛ր տարածելուց առաջ

Մրցույթին մասնակցել կարող են ՀՀ բոլոր միջին և բարձրագույն ուսումնական հաստատությունների բոլոր ֆակուլտետների ուսանողները։ Դիմելու համար պետք է մինչև հուլիսի 31-ը ներառյալ contest@mediainitiatives.am էլ. փոստի հասցեին ուղարկել`

  1. ինքնակենսագրություն (նշելով մասնակցի կոնտակտային տվյալները, ուսումնական հաստատությունը, ֆակուլտետն ու կուրսը),
  2. մրցութային աշխատանքը հետևյալ ձևաչափերից մեկով՝
  • էսսե/անձնական պատմություն (մինչև 3 էջ)
  • Լուսանկար կամ ֆոտոպատմություն
  • Տեսանյութ/աուդիոնյութ (նամակին կցել ֆայլը կամ ուղարկել նյութի հղումը)
  • Մուլտիմեդիա պատմություն

Հաղթողներին կընտրի մասնագիտական անկախ ժյուրին: Արդյունքները կամփոփվեն սեպտեմբերին՝ «Թվապատում» մրցույթի մրցանակաբաշխության ընթացքում։ 3 լավագույն աշխատանքները կհրապարակվեն Media.am կայքում, իսկ հեղինակները կստանան մրցանակներ և վկայագրեր:

Հարցերի դեպքում դիմել Լուսինե Գրիգորյանին (010 583620, ներքին համարը՝ 110, lgrigoryan@mediainitiatives.am):

«Ես եմ մեդիան» մրցույթի նախորդ տարիների հաղթած աշխատանքները կարող եք կարդալ Media.am կայքի Vox populi բաժնում:

Մրցույթն անցկացվում է Ամերիկայի ժողովրդի աջակցությամբ՝ ԱՄՆ Միջազգային զարգացման գործակալության միջոցով իրականացվող «Մեդիան քաղաքացիների տեղեկացված մասնակցության համար» ծրագրի շրջանակում:

Աղբյուրը՝ https://media.am/
 
 
 
 
 

Հարցազրույց ԵՊՀ ԻՄ-ի շրջանավարտ, «Վեոլիա Ջուր» ՓԲԸ վարչական տնօրինության Բյուջեի և ներքին վերահսկողության բաժնի գլխավոր մասնագետ Նաիրի Ճաղարյանի հետ

Nairi Tshagharyan

 2019թ. հունիսի 4-ին հարցազրույց ունեցանք ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի՝ 2013թ. շրջանավարտ, «Վեոլիա Ջուր» ՓԲԸ վարչական տնօրինության Բյուջեի և ներքին վերահսկողության բաժնի գլխավոր մասնագետ Նաիրի Միխայիլի Ճաղարյանի հետ:

Խնդրում եմ՝ նշեք Ձեր ծննդյան թիվը և վայրը:
– Ծնվել եմ 1992թ. օգոստոսի 10-ին գեղատեսիլ Տավշո աշխարհի Իջևան քաղաքում:

– Պատմեք, խնդրում եմ, Ձեր ընտանիքի մասին:
– Ծնողներս Տավուշի մարզից են: Մայրս Սևքար գյուղից է, հայրս՝ Ենոքավան գյուղից: Մայրս՝ Դոնարա Փաշինյանը, արդեն երկար տարիներ աշխատում է ՀՀ Տավուշի մարզպետարանում՝ որպես Վարչատնտեսական բաժնի վարիչ: Ես ամուսնացած չեմ:

– Փոքր հասակում ի՞նչ եք երազել դառնալ:
– Փոքր հասակում երազանքներս շատ էին մասնագիտության ընտրության հարցում, և դրանք գրեթե ամեն օր փոխվում էին՝ կախված շրջապատող իրադրությունից: Առաջին երազանքս, որ հիշում եմ, ցանկանում էի դառնալ հրշեջ (որպեսզի կարողանամ վարել կարմիր հրշեջ մեքենա): Հիշում եմ՝ առաջին դասարանն ավարտելիս դասվարս հանձնարարել էր մեզ գրել շարադրություն՝ «Ի՞նչ ենք ուզում դառնալ, երբ մեծանանք» թեմայով: Խոստացել էր գրված շարադրությունները ծրարավորել և դպրոցն ավարտելիս՝ վերջին զանգին, հանձնել մեզ: 10 տարվա ընթացքում արդեն բոլորս էլ մոռացել էինք շարադրությունների բովանդակության մասին, և քաղցր հուշ էր 10 տարի անց ընթերցելու գրվածը: Այդ շարադրության մեջ գրել էի, որ ցանկանում եմ դառնալ ոստիկան (երևի նրա համար, որ մորեղբայրներս ոստիկան էին և նրանցով էի ոգեշնչված):

– Ի՞նչ կրթություն եք ստացել:
– Միջնակարգ կրթությունս ստացել եմ Իջևանի թիվ 5 դպրոցում: Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել եմ ԵՊՀ Իջևանի մասնաճյուղի տնտեսագիտության ֆակուլտետ: Բակալավրի կրթական աստիճան ստանալուց հետո ուսումս շարունակել եմ ԵՊՀ տնտեսագիտության և կառավարման ֆակուլտետի մագիստրատուրայում՝ «Ֆինանսաներ, դրամաշրջանառության և վարկ» մասնագիտությամբ:

– Ի՞նչ դեր է խաղացել ԵՊՀ ԻՄ-ում ստացած կրթությունը Ձեր կյանքում:
– ԵՊՀ ԻՄ-ի դերը իմ մասնագիտական կայացման փուլում անգնահատելի է. հիանալի պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմ, որակյալ կրթություն ստանալու համար ստեղծված լավ պայմաններ, որոնք հնարավորություն տվեցին ինձ գերազանցությամբ շարունակելու և ավարտելու մագիստրատուրան:

– Ի՞նչ աշխատանքային փորձ ունեք:
– Բակալավրում սովորելու տարիներին զբաղվել եմ ակտիվ հասարակական գործունեությամբ՝ նախ ԵՊՀ ԻՄ-ի տնտեսագիտության ֆակուլտետի ուսանողական խորհրդի նախագահ, ապա 2012-2013 թվականներին՝ ԵՊՀ ԻՄ-ի ուսանողական խորհրդի նախագահ:
Մագիստրատուրայում սովորելու 2-րդ կուրսում՝ 2014-2015 թթ., ժամավճարային հիմունքներով որպես դասախոս աշխատել եմ ԵՊՀ ԻՄ-ի տնտեսագիտության ֆակուլտետում՝ վարելով «Տնտեսագիտության տեսություն», «Համաշխարհային տնտեսագիտություն» դասընթացների սեմինարները:
2017թ. հոկտեմբերից առ այսօր աշխատում եմ ՀՀ տարածքում ջրամատակարարման և ջրահեռացման ծառայություններ մատուցող ֆրանսիական «Վեոլիա Ջուր» ՓԲԸ-ում՝ որպես վարչական տնօրինության Բյուջեի և ներքին վերահսկողության բաժնի գլխավոր մասնագետ:

– Ո՞րն է Ձեր ամենասիրելի գիրքը:
– Հիմնականում ընթերցում եմ մասնագիտական գրականություն, գեղարվեստական գրականություն, ցավոք, ժամանակի սղության պատճառով շատ քիչ եմ ընթերցում: Իմ ամենասիրելի գեղարվեստական գիրքը Մարկ Արենի «Այնտեղ, որտեղ ծաղկում են վայրի վարդեր. անատոլիական պատմություն» վեպն է:

– Ո՞րն է Ձեր կարդացած վերջին գիրքը:
– Կարդացածս վերջին գիրքը ընկերոջս՝ Անդրանիկ Իսրայելյանի կողմից թարգմանված և «Նյու մեգ» հրատարակչության կողմից հրատարակված թուրք անվանի պատմաբան, ցեղասպանագետ Թաներ Աքչամի «Սպանության հրամաններ» գիրքն է:

– Ի՞նչ երաժշտություն եք նախընտրում, և ո՞րն է Ձեր սիրած երգը:
– Ես ռետրո ոճի երաժշտության սիրահար եմ, կարծում եմ՝ երաժշտությունը և խոսքային բովանդակությունը լավագույնս արտահայտվել է նախորդ դարի 80-90-ական թվականների երաժշտության մեջ: Սիրածս երգը “Scorpions” խմբի “Wind of Change” երգն է:

– Ո՞րն է Ձեր սիրած ֆիլմը:
– Սիրածս ֆիլմը Ուիլլ Սմիթի դերակատարմամբ “The pursuit of happiness” («Հաջողության հետապնդումը») ֆիլմն է:

– Ունե՞ք նախընտրելի մարզաձև:
– Նախընտրում եմ դիտել ֆուտբոլ, հատկապես, երբ խաղում է Հայաստանի ազգային հավաքականը և իսպանական Ռեալ Մադրիդը (երկրպագում եմ 2003 թ.-ից սկսած):
Սիրածս մարզաձևը, որով զբաղվել եմ երկար տարիներ, ձգումներ և պտույտներ պտտաձողի վրա (Street workout) մարզաձևն է:

– Ո՞րն է Ձեր սիրած վայրը Հայաստանում և արտերկրում:
– Արտերկրում չեմ եղել, իսկ Հայաստանում, համոզված եմ նաև ամբողջ աշխարհում, իմ ամենասիրելի վայրը ծննդավայրս է՝ Իջևանը:

– Ո՞ր հատկանիշներն եք գնահատում մարդկանց մեջ:
– Մարդկանց մեջ ամենաշատը գնահատում եմ ազնվությունը, բարությունը, պատասխանատվության զգացումը և ճշտապահությունը:

– Ունե՞ք նախընտրած ասույթ կամ կարգախոս, որով առաջնորդվում եք:
– Նախընտրածս կարգախոսը, որով էլ փորձում եմ առաջնորդվել իմ կյանքում, Կոնֆուցիոսի ձևակերպած միտքն է. «Մի՛ արա ուրիշներին այն, ինչ չես ցանկանա, որ անեն քեզ»:

– Ի՞նչ երբեք չեք անի:
– Երբեք օդապարիկով չեմ թռչի:

– Ինչի՞ց եք վախենում:
– Վախենում եմ հարազատ մարդու և նրա նկատմամբ ունեցած վստահության կորստից:

– Ինչի՞ համար եք ափսոսում:
– Ափսոսում եմ կյանքի որոշակի փուլերին և պահերին չարտահայտած/չասած մտքերի և խոսքերի համար:

– Ի՞նչն է օգնում Ձեզ որոշում կայացնել դժվարին իրավիճակներում:
– Հարազատ մարդկանց խորհուրդները:

– Ի՞նչն եք համարում Ձեր կյանքի ամենամեծ ձեռքբերումը:
– Ներկայումս իմ ամենամեծ ձեռքբերումը վստահելի և հավատարիմ ընկերներս են, ընկերներ՝ տվյալ բառի ամբողջական բովանդակությամբ և էությամբ:

– Ո՞րն է հաջողության հասնելու Ձեր բանաձևը:
– Կարծում եմ՝ յուրաքանչյուրիս հաջողության հասնելու հիմքում պետք է ընկած լինեն աշխատասիրությունը, նպատակասլացությունը, հավատը սեփական ուժերի նկատմամբ, ճիշտ ժամանակին, ճիշտ վայրում գտնվելը, ինքդ քո նկատմամբ խիստ պահանջներ դնելը, երբեք ձեռքբերվածով չբավարարվելը և ցանկացած ձախողումը որպես կյանքի նոր դաս ընկալելը:

– Ո՞րն է Ձեր ստացած ամենաթանկ խորհուրդը:
– Մայրս է տալիս ինձ ամենաթանկ խորհուրդները, որոնցից ցանկանում եմ առանձնացնել հետևյալները. «Յուրաքանչյուր, նույնիսկ ամենաչնչին որոշում կայացնելիս խորը դատի՛ր իրավիճակը, մշտապես գնահատի՛ր հնարավոր ռիսկերը և հետևանքները», «Երբեք որոշում մի՛ կայացրու նյարդայնացած ժամանակ և պահի ազդեցության տակ»:

– Ո՞րն է այն հիմնական խորհուրդ-պատգամը, որ Դուք կտաք երիտասարդներին (մասնավորապես՝ ԵՊՀ ԻՄ-ի ուսանողներին):
– Խորհուրդը, որ կցանկանայի տալ մասնավորապես ԵՊՀ ԻՄ-ի ուսանողներին, հետևյալն է՝ երբեք չբավարարվել ձեռք բերված գիտելիքներով, մասնագետ դառնում են միայն ու միայն ինքնակատարելագործման, ինքնակրթման ճանապարհով, այսօրվա ինֆորմացիան (ստացած գիտելիքը) վաղը կարող է արդեն հնացած լինել:
Սիրելի՛ ուսանողներ, մշտապես եղե՛ք տեղեկացված և ձգտե՛ք ավելիին:

– Շնորհակալ ենք ուշագրավ հարցազրույցի համար:

Հարցազրույցը վարեց ԵՊՀ ԻՄ-ի հասարակայնության հետ
կապերի և մամուլի պատասխանատու Հասմիկ Վանյանը:

Hasmik-Vanyan_Samveli